++yesterday today tomorrow++_________________________ You will be with me forever.
วันอาทิตย์ที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2553
ปิดเทอมเล็กๆ
วันพุธที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2553
O.O!
ใช่ ใช่ ใช่ ฉันจะทำสิ่งนั้น
ฉันเกือบจะล้มเลิกความคิดนี้ไปแล้ว
เพราะความไม่แน่ใจว่า จะทำไปทำไม
เพราะความรู้สึกเหล่านั้นมันถูกหยุดชะงัก
ความจริงความรู้สึกเหล่านั้นมันอยู่ข้างในใจลึกๆ ของฉันตะหาก
ซึ่งบางทีมันก็ลึก ลึกมากจนเกินไป
จนทำให้ฉัน อ้างว้าง และหวาดกลัวไปได้บ้างเหมือนกัน
มันไม่ได้หายไปไหนหรอก
ฮู้ววว~นั่นเป็นความสุขของฉันนี่หน่าา ><
I'll be right here
วันศุกร์ที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2553
วันแม่
เพราะแม่เป็นกันเองและเข้าใจลูก
แม่จะคอยชี้แนะในสิ่งที่ดีให้ แม่คอยสอนว่าอะไรควรทำ หรือไม่ควรทำในเวลาไหน
แต่ก็มีบางทีที่ลูกคนนี้จะดื้อ และขี้เกียจบ้าง^^
ฉันชอบถามแม่อยู่เสมอในทุกๆ เรื่อง
ถามมากจนรำคาญตัวเองอยู่บ้างเหมือนกัน ว่าทำไมขี้สงสัยอย่างนี้
แต่ที่กล้าถามมากขนาดนั้นก็เพราะความอยากรู้
และฉันเชื่อว่าแม่สามารถตอบหรือแก้ข้อสงสัยของฉันได้
สิ่งที่ฉันเห็นจากแม่คนนี้...คือตัวอย่างที่ดีในการทำงาน การดูแลครอบครัวที่วางตัวอย่างพอดี
เพราะบางทีแม่ก็ไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับบ้านมากนัก
เนื่องจากงานที่ทำเป็นงานด้านบริการ แต่ฉันก็เข้าใจแม่นะ
เรื่องที่แม่สอนและทำให้ฉันเปลี่ยนจากเมื่อก่อนค่อนข้างมาก
ก็คือการควบคุมอารมณ์ต่อสถานการณ์ที่ไม่สามารถทำอะไรได้!
>>ซึ่งก็เกิดขึ้นอยู่บ่อยเหมือนกัน<<
((แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าแต่ก่อนฉันเป็นคนอารมณ์ร้ายนะ เพียงแค่มีอะไรพูดตรง ๆ ด้วยเหตุผลเท่านั้นเอง))
ฉันขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่แม่คอยสอนและตักเตือนฉันมาเสมอ
ขอบคุณที่ฉันได้เกิดมาเป็นลูกแม่คนนี้
และฉันคิดว่าแม่ฉันน่ารักและเก่งที่สุดในโลกเลยล่ะ ^^
L O V E
M Y M O M
วันศุกร์ที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2553
Special of "LOVE"

หากสิ่งที่เจอมันจะเพียงแค่บังเอิญ ก็คงจะเป็นความบังเอิญครั้งยิ่งใหญ่
ทำให้ได้รู้ทันทีว่ารักเป็นเช่นไร ความหวั่นไหวที่ได้พบในวันนี้
เก็บอาการไว้จนในใจห้ามไม่อยู่ ไม่อยากให้รู้มีอะไรซ่อนในใจ
เป็นสิ่งเล็กเล็กในมุมลึกลับในหัวใจ เก็บเอาไว้เผื่อวันหนึ่งเธอจะรู้
สิ่งที่เล็กเล็กที่ฉันเรียก มันว่าความรัก
แค่เพียงได้รักเท่านั้นคงไม่ยิ่งใหญ่
แต่โลกของฉันนั้นหมุนไปด้วยหัวใจที่ได้รักเธอ เพราะเธอคือ…
สิ่งที่เล็กเล็กที่ฉันเรียกเธอว่าความรัก
เก็บคำว่ารักไม่กล้าพอจะพูดไป อยากให้เธอรู้ฉันรักเธอสุดหัวใจ
วันพรุ่งนี้เป็นไง…หัวใจเป็นของเธอ
สิ่งที่เธอเห็นคงจะดูไม่ยิ่งใหญ่ แต่มันมีแรงบันดาลใจมากเพียงพอ
และข้างในนั้นยังมีหนึ่งใจที่เฝ้ารอ แต่เธอคงมองไม่เห็นที่ตรงนี้
*********************************
"ฉันเชื่อว่าความรักเป็นสิ่งที่ทำให้สิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นมีความหมายที่ยิ่งใหญ่และพิเศษที่สุดในหัวใจ"
วันอาทิตย์ที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2553
Sometimes
บางครั้ง... สิ่งที่ดีที่สุดก็ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องที่สุด
บางครั้ง สิ่งที่ถูกต้องที่สุด ก็ไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด
บางครั้ง สิ่งที่เราคิดว่าไว้ใจได้มากที่สุด แต่กลับทำลายเราได้มากที่สุด
บางครั้ง สิ่งที่คิดว่าทำลายเรามากที่สุด กลับเป็นสิ่งที่ทำให้เราไว้ใจได้มากที่สุด
บางครั้ง... สิ่งที่ยากที่สุดก็คือ สิ่งที่ง่ายเสียยิ่งกว่าง่าย
บางครั้ง สิ่งที่คิดว่าง่ายที่สุด แต่มันอาจจะยาก จนเราทำใจลำบาก
บางครั้ง... เราอยู่ในโลกแคบจนลืมมองถึงโลกกว้าง
บางครั้ง ปัญหาแค่ปลายนิ้ว ก้อย แต่กลับทำให้มันเป็นฝ่ามือ
บางครั้ง... โลกนี้มันก็โหดร้ายมากกว่าที่เธอคิด
บางครั้ง โลกนี้ก็สวยงาม ไม่ได้โหดร้ายเหมือนที่เธอคิด
บางครั้ง... คนเราก็ต้องการแค่ใครสักคนที่เข้าใจ
บางครั้ง คนเราก็ต้องการที่จะเข้าใจตัวเอง
บางครั้ง เราก็ไม่สามารถกำหนดชะตาชีวิตของตัวเองได้
แต่บางครั้ง... เราก็สามารถกำหนดทิศทางของเราเองได้
บางครั้ง... ผู้นำไม่ใช่จะเป็นฝ่ายถูกต้องเสมอไป
เพราะบางครั้ง การเป็นผู้ตามมีเหตุผลมากกว่า
บางครั้ง... คนเราก็ร้องไห้อย่างไม่มีสาเหตุ
แต่บางคน ทุกสาเหตุ ก็ระบายด้วยน้ำตา
บางครั้ง... การที่ได้หัวเราะกับคนที่เรารัก ทำให้ชีวิตมีความสุขได้ทั้งวัน
แต่บางครั้ง... เสียงหัวเราะอาจกลายเป็นรอยน้ำตา
บางครั้ง... กลางวันก็อาจจะมืด แต่กลางคืนอาจจะสว่าง
บางครั้ง แสงสว่างก็มักจะอยู่ในที่เรามองไม่เห็น
แต่บางครั้ง ความมืดอาจจะอยู่ในที่ที่เรามองเห็นชัดเจน
บางครั้ง สายลมก็พัดเอาความเหน็บหนาวมาให้
แต่บางครั้ง สายลมก็โอบกอดฉันไว้อย่างอ่อนโยน
บางครั้ง... คนเราก็หัวเราะกลบความเศร้า แอบยิ้มเมื่อใจฝืนทน
บางครั้ง คนเราก็เหงาเมื่ออยู่ลำพัง
แต่มักจะบอกกับตัวเองว่า..
' ฉั น ไ ม่ เ ห ง า ' .
วันอังคารที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2553
ชอกหน้านิ่มมาแร้วว
ความจริงชีวิตเราก็ไม่มีไรมากมายหรอก เป็นคนแส๊นนน ธรรมด๊าา เนิ๊บ ๆ
แหล่งซื้อก็ไม่ใกล้ ไม่ไกล ที่เพื่อน ๆ น่าจะรู้จักกันดี ก้คือตลาดมีนบุรีนั่นเอง
((ถิ่นเก่าแต่ดั้งเดิมของแอ๋มเอง เพราะเคยเรียนอยู่แถวนั้น ^^))
จะว่าไปตอนนี้ก็ จาตีสองละ มาเข้าเรื่องกันดีกว่าเนอะไม่งั้นเด่วไม่ได้นอน

(ไม่ได้มีแค่ชอกหน้านิ่มอ้ะ มีวาลนิลาบูล กะ สตอเบอรี่ด้วยย)
สงกะสัย พี่ชายจาเห็นน้องสาวว่าง ก็เรยมอบหน้าที่อันใหญ่หลวงนี้ให้น้องงทั้งสอง
เพราะเคยทำขายเมื่อตอนปิดเทอมมาแร้วว ซึ่งสร้างรายได้ให้พอควรอยู่เหมือนกัน
((ส่วนกำไรนั้นก็ไม่ต้องพูดถึง! นั่นแหละ อย่าพูดถึงเรย เพราะไม่เหลือให้พูดถึง ฮ่าๆๆ ))
การขายในครั้งนั้นก็พอจะเป็นแนวทางในการทำมาหากินได้ ถ้าเกิดว่าง ๆ หรือตกงานอ้ะะ
แอ๋มก็มีบรรยากาศในการทำมาให้ดูเล็ก ๆ น้อย ๆ อ้ะนะ>>อันนี้ตอนทำชอกหน้านิ่มม<<
